Όπως είδαμε πρόσφατα, με αφορμή το πρόγραμμα “Εξοικονόμηση κατ’ οίκον ΙΙ“, η ενεργειακή οχύρωση των κτηρίων στην Ελλάδα παρουσιάζει εξαιρετικά αρνητικά αποτελέσματα. Η συντριπτική πλειοψηφία των παλαιότερων κτηρίων ως προς τα ενεργειακά τους δεδομένα εντάσσεται στην ενεργειακή κατηγορία Η (με κορυφαία την Α), γεγονός που σημαίνει ότι οι παλιές (και όχι μόνο) κατασκευές δεν παρέχουν καθόλου, ή έστω παρά μόνο ελάχιστη, κάλυψη απέναντι στις ενεργειακές απώλειες. Τα αρνητικά δεδομένα όμως δεν σταματούν μόνο στην παλαιότητα. Ακόμη και στις νεότερες κατασκευές, μόνο 1 στις 100 πληροί έστω και τις ελάχιστες ενεργειακές απαιτήσεις. Αυτό όμως θα μπορέσει να μας δώσει μία ξεκάθαρη εικόνα, μόνο όταν συνδυαστεί και με τα δεδομένα της ενεργειακής κατανάλωσης αυτών των κτηρίων.
Η έρευνα και η καταγραφή των δεδομένων της τελικής ενεργειακής κατανάλωσης ανά χρήση, η οποία πραγματοποιήθηκε διεξοδικά το 2012 (Έκθεση μακροπρόθεσμης στρατηγικής για την κινητοποίηση επενδύσεων για την ανακαίνιση του αποτελούμενου από κατοικίες και εμπορικά κτήρια, δημόσια και ιδιωτικά, εθνικού κτηριακού αποθέματος, του Άρθρου 4 της Οδηγίας 27/2012/ΕΕ, Δεκέμβριος 2014), μαρτυρά πως ο κτηριακός τομέας (οικιακός και τριτογενής) ευθύνεται για το 45% της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας.
Το πρόβλημα όμως αυτό βαθαίνει και άλλο, αν αναλογιστούμε τα δεδομένα της Απογραφής Πληθυσμού – Κατοικιών του 2011, της ΕΛΣΤΑΤ, από την οποία προκύπτει πως οι κατοικίες, δηλαδή ο οικιακός κτηριακός τομέας, αποτελούν το 83,68% του συνολικού αριθμού της ποσότητας του κτηριακού αποθέματος της χώρας. Αν συνδυάσουμε τα παραπάνω δύο, μπορούμε πολύ εύκολα να καταλάβουμε πως η οικιακή δομή της χώρας πάσχει σημαντικά στο ενεργειακό κομμάτι.
Αρκούν όμως αυτά τα δεδομένα για να σχηματίσουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης; Προφανώς και όχι. Καθοριστικός παράγοντας στην κατανάλωση ενέργειας αυτών των κτηρίων -όπως έχουμε ήδη σημειώσει- είναι η παλαιότητά τους, γεγονός που θα μπορούσε να μας προβληματίσει και μόνο στο άκουσμα. Όμως, ας δούμε αναλυτικά και τους αριθμούς για την οικιακή δομή: Το 55% των κτηρίων με χρήση κατοικίας έχει κατασκευαστεί πριν από το έτος 1980, δηλαδή είναι θερμικά απροστάτευτο, ενώ, λόγω και της οικονομικής ύφεσης, ο αριθμός των κτηρίων που έχει κατασκευαστεί μετά το 2010, με τις ελάχιστες απαιτήσεις του ΚΕνΑΚ, δεν ξεπερνά το 1,5% του συνολικού αποθέματος κανονικών κατοικιών που χρησιμοποιούν τα νοικοκυριά.
Χαρακτηριστικό προς αυτό είναι ότι το 83,82% των κτηρίων που έχουν κατασκευαστεί πριν το έτος 1980 είναι κατηγορίας Η, σύμφωνα με τα Πιστοποιητικά Ενεργειακής Απόδοσης που είχαν εκδοθεί έως το έτος 2014 (στοιχεία ΥΠΕΚΑ), ενώ τα κτήρια που κατασκευάστηκαν τις επόμενες τρεις δεκαετίες ήταν σε μεγάλο ποσοστό κατηγορίας Γ ή Δ.
Και για να καταλήξουμε στην ουσία του προβλήματος. Αυτό στην πράξη έχει δύο βασικές συνέπειες:
- Οικονομικό κόστος για τους ενοίκους των κτηρίων
- Περιβαλλοντικό κόστος, λόγω των ενεργειακών απαιτήσεων
Στη Θερμοπλαστική λαμβάνουμε σοβαρά το ζήτημα της οικιακής ενεργειακής κατανάλωσης, και στόχος μας είναι να αντιμετωπίσουμε στην πράξη αυτές τις δύο συνέπειες του προβλήματος. Και αυτό, καθώς στις βασικές αξίες της Θερμοπλαστικής συγκαταλέγονται η περιβαλλοντική υπευθυνότητα, αλλά και η ευθύνη απέναντι στον ενεργειακό προϋπολογισμό του πελάτη. Για τον λόγο αυτόν συμβάλλουμε σταθερά στη δημιουργία ολοκληρωμένων και ενεργειακά αποδοτικών λύσεων, με τη χρήση των κατάλληλων κουφωμάτων, την επιλογή ειδικών ενεργειακών υαλοπινάκων, την παραγωγή θερμομονωτικών πλακών, και τη δυνατότητα ολοκληρωμένων συστημάτων εξωτερικής θερμομόνωσης.
Στην πράξη ακολουθούμε δύο βασικά πλαίσια, την άμεση εφαρμογή του προτύπου Near Zero Energy Building, αλλά και με το βλέμμα στο μέλλον για τη θωράκιση του κτηρίου για τη δυνατότητα διαμόρφωσης μηδενικών ενεργειακών απαιτήσεων, στο πλαίσιο του PassiveHouse. Τί σημαίνει όμως αυτό;
Στόχος μας είναι πράγματι η δημιουργία Παθητικών Κτηρίων, σύμφωνα με το πρότυπο PassiveHouse, τα οποία έχουν προκαθορισμένες ενεργειακές απαιτήσεις στο 90% της απαιτούμενης συμβατικά ενέργειας, προσφέροντας έτσι άνεση, οικονομία και περιβαλλοντική προστασία.
Προχωρώντας όμως ένα ακόμη βήμα στον σχεδιασμό της ενεργειακής ταυτότητας, με πίστη στην πράσινη τεχνολογία, η Θερμοπλαστική δημιουργεί τις βάσεις για την ολοκλήρωση ενός σπιτιού, ή ενός κτηρίου, το οποίο θα έχει ως τελικό στόχο την ενεργειακή αυτάρκεια μέσα από την αναπλήρωση της ενέργειας που θα καταναλωθεί από το σύνολο των οικιακών εφαρμογών.
Η παραπάνω διαδικασία έχει τέσσερα άμεσα αποτελέσματα:
Εξοικονόμηση Ενέργειας
Αντιμετωπίζοντας τις ενεργειακές και θερμικές απώλειες με τα δεδομένα των υψηλότερων ενεργειακών προφίλ κουφωμάτων, αλλά και με την ολοκληρωμένη θερμομονωτική θωράκιση του κτηρίου, εξασφαλίζουμε τη μειωμένη κατανάλωση ενέργειας για τη θέρμανση και τον δροσισμό του χώρου.
Οικολογικό Αποτύπωμα
Συνέπεια ακόμη της χαμηλής κατανάλωσης είναι και η μείωση του ενεργειακού αποτυπώματος του κτηρίου, συμβάλλοντας στην πράξη στην προστασία του περιβάλλοντος με αυτό, αλλά και με την ελάχιστη χρήση ενέργειας, η οποία δεν παράγεται από ανανεώσιμες πηγές.
Οικονομική απόδοση
Η επίτευξη της χαμηλής κατανάλωσης ενέργειας έχει δύο αλληλένδετα αποτελέσματα: Την άμεση εξοικονόμηση χρημάτων, αλλά και τη σταθερή απόσβεση της επένδυσης για την ενεργειακή αναβάθμιση και θωράκιση του χώρου.
Αξία Ακινήτου
Η αξία του ίδιου του ακινήτου παραμένει σταθερά υψηλή, λόγω της ενεργειακής κλάσης του, αλλά και χάρη στις μειωμένες ενεργειακές του απαιτήσεις, μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο αναβάθμισης και της ποιότητας ζωής των ενοίκων του.